تتمثل الخطوة الثانية , بقراءة النص المكتوب أدناه بصوتك (تدريب قبل إرسال النسخة الأخيرة لي عبر الواتس أب )

يرجى إرسال النسخة بصوتك بعد التدرب على القراءة وحفظ الجمل. 

نص القراءة :

Can : Dün Ankara’daydım, hava harikaydı, caddede yürüyordum. Bir mağazanın vitrininde bir ayakkabı gördüm.

Okan : Aldın mı?

Can : Hayır, almadım.

Okan : Neden beğendiğin bir ayakkabıyı almadın ki?

Can : Çünkü ayakkabıyı satan mağazadaki satıcı kötüydü.

Okan : Ne yaptı?

Can : Benim beğendiğim ayakkabıya alaycı bir şekilde baktı ,”Gerçekten bunu alacak mısınız? ” dedi.

Okan : Allah, Allah!

Can : Bana sorarsan, böyle bir satıcıyı çalıştıran iş yeri yakında iflas eder. Ben aynı ayakkabıyı müşterisine böyle davranmayan başka bir mağazadan alabilirim. Oradan almak zorunda değilim.

Okan : Tabii ki mecbur değilsin. Böyle kötü satıcıların kızdırdığı müşteriler gidip başka mağazalardan alışveriş yapıyorlar. İşverenler çalıştırdıkları elamanları kontrol etmeliler. Bazı işverenler bu dediğimi yapıyorlar, ama bazıları sadece şikayet olursa, ilgileniyorlar.

Can : Eee .. elemanıyla ilgilenmeyenler müşteri kaybeder.

Okan : Geçen gün bizim biraderle geziyorduk, o bir tişört almak istedi ve sevdiği bir mağazaya girdik. Mağazada biraz tişörtlere baktıktan sonra biraderim bir tişört beğendi. Tişörtü almak için bir satıcı aradık, bütün satıcılar bazı müşterilerle ilgileniyordu. Sonra bir satıcı dikkatimi çekti, biraz kızgındı ve müşteriyle tartışıyordu. Müşteri yirmi tane tişörtü raftan indirmiş, hala raftan tişört indirip
üstüne tutup deniyordu, satıcı da kızıyordu, “Baktığınız tişörtlerin hiçbirini almadınız, hala raftan tişört indiriyorsunuz, beyefendi! Lütfen istediğiniz rengi, modeli bana söyleyin, size yardımcı olayım!” dedi. Adam cevap vermeden
mağazadan çıkıp gitti.

Can: Yani bazı müşteriler de satıcıların mecburi hoşgörüsünü bilip çalışanın sabrını taşırıyor. Bu da doğru.